Obciążenie wiatrem

Wprowadzenie


Zabezpieczenie pokryć i okładzin NedZink przed odrywaniem wskutek działania wiatru oraz obciążeń śniegowych następuje z reguły poprzez

  • zmocowanie mechaniczne
  • klejenie

do podkładu pokrycia. Podkonstrukcja włącznie z podkładem musi być zdolna przejąć obciążenia, wynikające z siły ssącej wiatru. Stosowane haftry i elementy mocujące powinny zostać dopasowane do istniejącego podkładu pokrycia oraz materiału szar, którym jest tytan-cynk.


Ustalenie obciążeń wiatru i śniegu


Ustalenie indywidualnych obciążeń odbywa się w ramach planowania na bazie norm:

DIN 1055 część 4   „Założenia obciążeniowe budowli; obciążenia transportowe, obciążenia wiatrem, śniegiem i lodem“
DIN 1055 część 5   „Założenia obciążeniowe budowli; obciążenia transportowe, obciążenia śniegiem i lodem“

Ustalone obciążenia zastosować należy przy planowaniu wykonania podkonstrukcji, podkładu i pokrycia lub okładziny NedZink, oraz zakotwiczeń i mocowań. Konieczne działania należy ustalić przy planowaniu i podać w opisie wykonania.

Podział powierzchni dla przejęcia obciążenia wiatru wg DIN 1055 część 4


Zgodnie z normą DIN 1055-4 powierzchnie dzieli się w obszary wewnętrzne, brzegowe i narożne. Dla tych obszarów  zależnie od wysokości budynku otrzymuje się różne obciążenia wiatrowe dachów i fasad.

Obrazek 1: Podział powierzchni dachu
 

    Obciążenie ssące wiatru W w N/m² (kp/m²)
Nachylenie dachu Wysokość okapu dachu
m		 Obszar narożny Obszar brzegowy Obszar wewnętrzny
0 ° – 25 ° 0 – 8
8 – 20
20 – 100		 2400
3840
5280		 1350
2160
2970		 450
720
990
25 ° – 35 ° 0 – 8
8 – 20
20 -100		 1350
2160
2970		 825
1320
1815		 450
720
990

 

Tabela 1: Możliwe maksymalne obciążenia ssące wiatru dachów w zależności od nachylenia dachu i wysokości budynku

Obrazek 2: Podział powierzchni ściany w obszarze narożnym/brzegowym
 

Wysokość okapu dachu
m		 Obszar narożny/brzegowy
N/m²		 N/m² Obszar wewnętrzny
N/m²
0 – 8
8 – 20
20 – 100		 1500
2400
3300		 375
600
825

Tabela 2: Możliwe maksymalne obciążenia ssące wiatru przy okładzinach fasad w zależności od nachylenia dachu i wysokości budynku

Przy fasadach zawieszanych z dystansem podział ciśnień zależny jest od wentylowania ze strony czołowej i tylnej.  Także tu najbardziej narażone są miejsca narożne i brzegowe.

Odpowiednie działania zapobiegające oderwanie wskutek siły ssące wiatru

 

Działania, które należy podjąć celem przejęcia zewnętrznych obciążeń poprzez maks. obciążenie ssące wiatru należy określić i uwzględnić w planowaniu. W budynkach o szczególnie wyeksponowanej lokalizacji w odniesieniu do ssania wiatru, projektant ma indywidualnie określić, jakie działania będą niezbędne i właściwe dla montażu pokrycia lub okładziny zapobiegającego oderwaniu poprzez ssanie wiatru.

Obiekty budowlane z otwartymi konstrukcjami dachowymi lub będące całkowicie otwarte z jednej lub wielu stron lub które można otworzyć albo które można otworzyć z jednej lub wielu stron przez jeden lub więcej otworów, nie są uznawane jako zamknięte obiekty budowlane w rozumieniu normy DIN 1055-4. Każdorazowo konieczne jest dedykowane określenie tego faktu.

 

Budynki m do 8 m 8 – 20 m 20 – 100 m
Szerokość szar1)
w mm		 520 590 620 720 920 520 590 620 720 520 590 620
Materiał Długość szar w m Minimalna grubość materiału
Aluminium
Miedź
Tytan-cynk		 ≤10
≤10
≤10		 0,7
0,6
0,7		 0,7
0,6
0,7		 0,8
0,6
0,7		 0,8
0,7
0,8		 _2)
_2)
_2)		 0,7
0,6
0,7		 0,7
0,6
0,7		 0,8
0,6
0,7		 _2)
_2)
_2)		 0,7
0,6
0,7		 0,7
0,6
0,7		 _2)
_2)
_2)
Stal ocynkowana ogniowo ≤14 0,6 0,6 0,6 0,6 0,7 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6 0,6
Stal nierdzewna ≤14 0,4 0,5 0,5 _2) _2) 0,4 0,5 0,5 _2) 0,4 0,5 _2)
Obszar dachowy Haftry, ilość i odległość od siebie 3)
Środek

Brzeg

 mm
szt./Wm²
mm
szt./Wm²		 500
3,9
500
3,9		 500
3,9
500
3,9		 400
4,0
400
4,0		 400
4,0
400
4,0		 280
3,9
280
3,9		 500
3,9
350
5,5		 500
3,9
350
5,5		 400
4,0
300
5,4		 400
4,0
300
5,4		 500
3,9
250
7,7		 500
3,9
200
8,5		 400
4,0
200
8,5
Narożnik mm
szt./Wm²		 300
6,4		 300
6,4		 250
6,4		 250
6,4		 150
7,2		 200
9,6		 200
9,6		 150
10,0		 150
10,0		 150
12,8		 150
12,8		 150
12,8

 

Tabela 3: Ilość i odległość haftrów zależnie od wysokości budynku i obszaru dachu, grubości materiału oraz maks. szerokości szar
 

1) Szerokości szar liczone są z szerokości taśm i blach 600, 670, 700, 800 i 1000 mm minus ≈80 mm przy dachach z rąbkiem. Przy zastosowaniu profilarki pasy ostatecznie są szersze o ≈10 mm. Przy dachach pasowych (listowych) realizuje się mniejszą szerokość pasów zależnie od przekroju poprzecznego pasów.
2) Niedopuszczalne
3) Podany odstęp haftrów jako wartość średnia powinien być przestrzegany na obszarze 3m.


Obszar brzegowy zawiera większy zapas bezpieczeństwa.                                                           
Do obszarów brzegowych na dachach zalicza się także:

  • obszary kalenicowe i narożne
  • podbudowy i nadbudowy dachu i ich połączenia i zakończenia
  • wyeksponowane obszary, np. dach pulpitowy (jednospadowy), kopuły, wieżyczki, świetliki
  • wieże kościelne, dachy kościelne i podobnie wykonane budowle

Elementy mocujące

Mocowanie śrubami i gwoździami
Badania wartości wyciągowych wykazały, że haftry mocowane dwoma gwoździami/sztyftami z drutu, osiągają średnie wartości wyciągania przy dynamicznym obciążeniu na poziomie 400 N.
Wartość ta odnosi się do podkładów krycia z suchego pełnego deskowania i desek na pióro-wpust  (≤20% wilgoci) o grubości 24 mm.

  • rowkowane gwoździe/sztyfty z drutu ze stali nierdzewnej   
  • ocynkowane sztyfty pokładowe/sztyfty z szerokim łbem
  • szorstkie sztyfty miedziane

2,8 x 25
2,8 x 25
2,8 x 25

 

Jeśli stosowane są inne typy gwoździ niż tu podane, powinny one mieć szorstki trzon o średnicy ≥2,8 mm i głębokość osadzenia min. 20 mm. Mocowanie śrubami w uproszczeniu może być postawione na równi z mocowaniem gwoździami, jednakże mocowanie wkręcane wykazuje lepsze wartości wyciągania. Długość sztyftów/śrub należy dobrać tak, by nie przebić do wewnątrz podkładu pokrycia. Pozwala to unikać zmniejszenia wartości wyciągania oraz niechcianych mostków cieplnych w obszarze dachu.

Nity
Przy podkładach pokryciowych z metalu, np. stalowych blach trapezowych, lub płyt wiórowych wiązanych mineralnie, mocowanie może odbywać się haftrami lub nitami. Praktycznie stosowane są nity ze stali nierdzewnej:

  • 4 mm średnicy dla podkonstrukcji metalowych
  • 5 mm średnicy z dużą średnicą główki nitu dla płyt wiórowych wiązanych mineralnie

Klejenie
Małoformatowe profile jak np. parapety okienne i opierzenia mogą być mocowane trwale plastycznymi klejami na bazie bitumicznej. Należy uwzględniać wytyczne przetwarzania producentów klejów, np. Enkewerk/Enkolit. Warunkiem fachowej techniki klejenia NedZink są proste, mocne podkłady pokryciowe o powierzchni pozbawionej kurzu i tłuszczu. Cało powierzchniowe klejenie może zmniejszyć przenoszenie dźwięków, wywołanych przykładowo przez grad lub intensywny deszcz.