Podkonstrukcje wentylowane

Konstrukcje dachowe i ścienne z przestrzenią wentylacyjną umiejscowioną poniżej konstrukcji pokrycia, powinny odprowadzać powstałą w konstrukcji wilgoć poprzez dokonujące się ruchy powietrza między otworami wlotowymi i wylotowymi.

Celem zapewnienia bezpiecznej i niezawodnej funkcji wentylowanej konstrukcji, uwzględnione winny być pewne założenia:

  • Wentylacja nie poprawi błędów i niedociągnięć szczelności powietrznej i wiatrowej całej konstrukcji.
  • Należy zamontować odpowiednie bariery powietrzne (para) i wiatrowe i szczelnie połączyć je z stykającymi lub założonymi elementami.
  • Prowadzenie powietrza zapewniać musi ciągły jego przepływ.
  • Stosowane materiały budowlane muszą być w dużej mierze suche.
  • Podczas budowy chronić należy otwarte połączenia i fugi przed wnikającą wilgocią opadową.
  • Materiały izolacyjne powinny być przetwarzane z szczelnymi fugami.

Główne aspekty funkcjonowania wentylacji:

Zawartość wilgoci w powietrzu zewnętrznym
Zależnie od zawartości wilgoci we wpływającym powietrzu zewnętrznym następować może mniejszy lub większy transport wilgoci z konstrukcji przy tej samej ilości powietrza.

Prowadzenie ciągu powietrza
Dążyć należy możliwie do prostoliniowych dróg powietrza bez dodatkowych utrudnień.

Ogrzanie prądu powietrza przez resztę ciepła z wnętrza budynku
Wraz z poprawą jakości materiałów izolacyjnych, ich coraz większych wymiarach oraz wynikającej z tego lepszej ochronie cieplnej, coraz mniej „traconego ciepła” dostaje się do przestrzeni wentylacyjnej. W ten sposób odpada faktor, który w przeszłości wspierał termikę wentylacyjną.

Wysokość przestrzeni wentylacyjnej
Zależnie od nachylenia konstrukcji należy utrzymać minimalne wysokości przestrzeni wentylacyjnej.

 

Tabela 1:

Nachylenie Wolna wysokość wentylowanej powierzchni Wolny otwór wlotu powietrza powierzchni dachu

Powierzchnia dachu
Wolny otwór wylotowy powietrza powierzchni dachu

≥3° ≤20° 100 mm 1/500 1/400
>20° 50 mm 1/500 1/400
≥3° ≤10° 100 mm wentylacji poprzecznej    
Fasada 90° 20 mm 1/100 1/800

 

Długość przestrzeni wentylacyjnej 
Jeśli długość przestrzeni wentylacyjnejprzekraczaok. 15 m, prąd wentylacyjny w skutek tarcia z przyległymi warstwami elementów budowlanych może się zatrzymać. Jeśli zaplanowano tak duże długości krokwi, cała długość powinna zostać podzielona w oddzielne odcinki z funkcją wentylacyjną. Nadają się do tego np. wentylowane uskoki połaciowe.

Nachylenie konstrukcji
Jak przedstawiono w Tabeli 1, nachylenie dachu zaplanowanej konstrukcji ma decydujący wpływ na zapewnienie funkcji wentylacji. Dodatkowo należy zwracać uwagę, by zmiany nachylenia przestrzeni wentylacyjnej uwzględnione zostały w działaniach konstrukcyjnych.

Otwory nawiewne i wywiewne
Otwory wywiewne umieścić należy odpowiednio w górnym a otwory nawiewne w dolnym punkcie końcowym przestrzeni wentylacyjnej, by osiągnąć możliwie dużą, termicznie skuteczną wysokość. Otwory powinny być wykonane jako ciągnące się nacięcia, gdyż całościowe otwory przy identycznym przekroju poprzecznym wykazują gorsze działanie termiczne. Jeśli ze względu na ochronę przed owadami lub śniegiem stosuje się kratki wentylacyjne, należy uwzględnić, by pozostały wolny wentylacyjny przekrój poprzeczny zachował wymaganą wielkość. W innym przypadku wymiary rowków wentylacyjnych należy zwiększyć.